‘Thirteen Reasons Why’ had er bij het eerste seizoen al een streep onder moeten trekken. De impact die de serie had, kon immens zijn als het een serie met een standalone seizoen bleef. Nu lijken de vier seizoenen eerder een gegrepen kans om de serie uit te rekken.
Neen. Wij zijn geen fan van het vierde seizoen, en we leggen uit waarom.
Als ze van de huidige verhaallijnen van seizoen twee tot vier een spin-off hadden gemaakt, had er nog ruimte kunnen zijn voor begrip. De eerste drie seizoenen waren nog acceptabel. We hadden het gevoel dat er nog verhalen waren om te vertellen. De rechtszaak tegen Bryce bijvoorbeeld – seizoen twee – of Bryce’s pogingen om een beter persoon te worden – seizoen drie –. Dat waren interessante én belangrijke onderwerpen om aan te halen. Maar waar gaat seizoen vier over?
Het is jammer dat de serie zelfs niet meer verdergaat op seizoen één. Bij de vorige seizoenen voelde je dat je naar ‘Thirteen Reasons Why’ keek. Het tweede seizoen ging over loslaten, terwijl het hoofdpersonage Clay Jensen achtervolgd werd door de geest van Hannah Baker die dat jaar zelfmoord had gepleegd.
Het derde seizoen ging over vergiffenis en oog in oog staan met je problemen, waarbij de menselijke en monsterlijke kant van Bryce Walker werd getoond. Bryce Walker verkrachtte Hannah Baker en verschillende anderen, wat allemaal verteld werd in seizoen één, dus de kijker ontdekte meer over de gebeurtenissen van toen. We zagen de andere kant van het verhaal.
Ziel verkocht
En nu? Nu vroegen we ons de helft van de tijd af waar het seizoen eigenlijk over ging. Wat is het belang van dit seizoen? Waarom zouden mensen dit seizoen moeten kijken?
De ouders van Hannah zijn weg, Bryce is gestorven, Hannah is vergeten en alle verhaallijnen van het eerste seizoen zijn afgesloten. Alle vragen zijn beantwoord.
We hadden geen vierde seizoen meer nodig. En eerlijk gezegd had de serie zelfs mogen eindigen bij de scène op het bal, in seizoen twee. Toen stonden de personages op de dansvloer met The Night We Met van Lord Huron op de achtergrond. Dat was Clay en Hannah’s ‘liedje’, waardoor Clay omringd werd met vrienden en ze elkaar liefdevol en troostend omhelsden.
Maar nee, daar wouden de makers niks van weten. Dus dachten ze: We laten iemand een schoolshooting plannen, én zie daar een nieuwe verhaallijn voor het volgende seizoen. Zie daar een nieuwe kans om de serie nogmaals op Netflix te laten verschijnen.
Verveeld en geïrriteerd
Nog nooit waren we zo ongeïnteresseerd in een seizoentrailer van ‘Thirteen Reasons Why’ als nu. We zagen de trailer en begrepen niet bepaald waar we naar keken. Plots gaat het verhaal over een personage dat in het eerste seizoen amper vermelding kreeg. De serie gaat over dezelfde personages, maar het verhaal voelt geforceerd aan. De oorsprong van het verhaal is gaandeweg verloren gegaan.
Het is niet meer “Thirteen Reasons Why” zoals het begon. De serie over twaalf tieners die zich door de nasleep van een zelfmoord probeerden te zeulen. Het heeft zijn charme verloren, omdat het verhaal genoemd is naar de dertien redenen dat Hannah Baker zelfmoord pleegde, en die redenen er nu eenmaal niet meer zijn. Want die maken geen deel meer uit van seizoen vier. Zoals we hiervoor al zeiden: haar ouders zijn weg en zijzelf wordt enkel sporadisch vernoemd.
Niet zoals vroeger, maar niet slecht gemaakt
De vorige seizoenen keken we meestal binnen de drie dagen uit. De derde aflevering van dit seizoen ligt al dagenlang op ons te wachten. Er is een gebrek aan lokaas. We voelden ons niet gemotiveerd om onze Netflix-app te openen en te zeggen: “Laten we een potje ‘Thirteen Reasons Why’ kijken.”
Als je de serie kijkt voor het verhaal van Hannah Baker, sluit je je Netflix best af.
Als je een spannende serie wil kijken over een mysterie, angst, paranoia, paniekaanvallen in actie, de stress die meekomt bij de puberteit en de onwetendheid die tieners voelen als ze afstuderen, dan is dit seizoen geschikt voor jou. Want op zich is het seizoen fantastisch goed gefilmd en wordt het verhaal op een akelige manier in beeld gebracht, door hallucinaties en beeldeffecten enzoverder.
Het seizoen was dus zeker niet slecht qua stijl. Maar het sloeg er te laat in ons écht te boeien, en bij series zoals deze is het belangrijk dat je je kijker vastgrijpt en niet meer laat gaan tot het verhaal eindigt. Dat was absoluut niet het geval. Dus ‘Thirteen Reasons Why’ krijgt tweeënhalf sterren. Een tweeënhalf voor de spannende scènes en emotionele taferelen, de vriendschappen en aangehaalde onderwerpen.
Maar de andere tweeënhalf die ze verloor, verklaarden we zojuist uitgebreid.
Op dit moment zitten we roestvast bij het kijken, moesten we plots een openbaring ervaren en volledig verrast worden, dan lees je het alvast hier.