Things Heard & Seen is het nieuwe avondvermaak dat je kan vinden op Netflix. Wij keken naar de in-een-horrorjasje-gestoken thriller, maar zagen een oppervlakkige straight-to-video film.
Opgelet: lees niet verder als je de film nog gaat bekijken.
De verfilming van de roman Things Cease To Appear, geschreven door Elizabeth Brundage, gaat van start aan het begin van de jaren ’80. De artistieke Catherine Claire (Amanda Seyfried) verlaat samen met haar man George Claire (James Norton) en dochtertje Franny Manhattan en verhuist naar Chosen. Dat is een dorpje in de buurt van het fictieve Saginaw College, waar George kunstlessen zal geven.
Wanneer de elektriciteit begint te flikkeren en Catherine en dochtertje Franny een vreemde aanwezigheid opmerken, gaat Catherine op zoek naar meer informatie. Al snel ontdekt ze op de keukenkast een oud boek dat teruggaat tot de tijd van de oorspronkelijke eigenaars. Ook tal van dorpsgenoten geloven in geesten en spiritualiteit en ze helpen haar een seance op te zetten. Ondertussen wordt George een geliefd docent op de lokale universiteit en bouwt hij een netwerk uit, terwijl Catherine alleen in het landhuis achterblijft, samen met twee jongens die haar helpen om de tuin te onderhouden.
Terwijl Netflix de film steevast in de markt zet als een horrorfilm, wagen horrorfanaten zich beter niet aan Things Heard & Seen. Buiten enkele – toch wel geslaagde – schrikmomenten verdwijnt de gecreëerde angst voor de spoken sneller naar de achtergrond dan de gemiddelde 00’s on-demand thriller. Het is dan ook helemaal geen horror, maar hooguit een thriller waar het toevallig spookt. De echte horror zit namelijk in de lading clichés die makers Shari Springer Berman en Robert Pulcini op je afvuren. We zouden het bijna akelig noemen. Een overspelige man, de bezorgde vriendin, een kwade geest: ze vinden allemaal de weg naar Things Heard & Seen.
Abrupt einde
Ondanks het sterke acteerwerk van Norton en vooral van Seyfried, weten ze op geen enkele manier het povere script te redden. De huwelijkscrisis tussen de twee, maar ook de eetstoornis van Catherine, worden nooit uitgediept. Zo dient ieder geïntroduceerd element tot een doel. Het personage van George blijft daardoor afstandelijk en haast onbegrijpbaar.
Seyrfried heeft het geluk om het meest interessante personage te mogen neerzetten, al wordt ze steevast tegengewerkt door het voorspelbare script. Desondanks komt het verhaal in het tweede deel op kruissnelheid en wordt het zelfs bijna een aangename rit. Tot de makers met een verschrikkelijk abrupt en gehaast einde komen. Alsof ze zeiden: ‘hier en nu is het klaar.’
Things Heard & Seen is te bekijken op Netflix.