James en Oliver lieten er ons het raden naar, en ook single Livestream lichtte slechts een tipje van de sluier, maar nu is het zover: Oscar and the Wolf, aka Max Colombie, bracht op 22 oktober 2021 zijn derde album The Shimmer uit.
Zeven jaar geleden leerden we de Max Colombie en co kennen toen Strange Entity en Princes, dé hits van hun debuutalbum Entity, voor het eerst op de radio te horen waren. Zwaarmoedig, duister maar toch dansbaar: al snel herkende iedereen de zwoele electropop van Oscar and the Wolf. Niet in het minst dankzij de bezwerende stem van Max Colombie. Wie de band aanvankelijk toch nog iets te alternatief vond klinken, werd in 2017 over de streep getrokken met Infinity. Die tweede plaat bracht een vol Sportpaleis aan het dansen met de moves van Colombie als voorbeeld. Met als gevolg dat vandaag de dag een fanbase tot ver buiten België benieuwd is naar het nieuwe verhaal dat Oscar and the Wolf zal brengen met The Shimmer.
Inspiratie van diep vanbinnen en lang geleden
Bij de release van James kregen we al te horen dat de volledige song, van akkoordenschema tot melodie, als een visioen ter Colombies ore was gekomen in een droom zodat hij de single – hoe makkelijk kan het zijn – op geen tijd kon opnemen in de studio. Was deze kant-en-klare compositie van nogal letterlijke dreampop dan de eerste stap op de nieuwe weg die band vanaf nu zou inslaan? Hoewel trouw aan de zweverige synths en meedogenloze beats, klinkt James toch een stuk emotioneler, beklijvender dan de danshits uit Infinity. En ja, dat is wel degelijk de trend die zich voortzet doorheen The Shimmer, waar James de rol van openingstrack op zich neemt.
Want wat we niet wisten, is dat de rest van The Shimmer ons nog dieper toelaat in de échte leefwereld van de tot nu toe zo mysterieuze Max Colombie. Ghost of You is zelfs autobiografisch. Op de naakte tonen van elektrische gitaar worden we binnengeleid in de tragiek van Colombies onbeantwoorde liefde. Een song die het opvallend simplistisch en organisch houdt en doet denken aan de Summer Skin EP: de eerste release ooit van de band, daterend uit 2012.
Verder doorheen het album slingert Oscar and the Wolf ons en heen weer: de herkenbare sounds en meeslepende ritmes zoals we ze kennen sinds Entity vinden we voornamelijk terug in Crystalline, Nostalgic Bitch en het reeds uitgebrachte Livestream. Nummer vier Your Choice lijkt dan weer het meest op een herinnering aan het meer toegankelijke en dansbare vorige album. Maar het meest verrassend zijn toch wel de nummers met een eerder akoestische grondslag zoals Ocean City, Oliver en Transfixions. Een opvallende switch voor de band die het vooral moet hebben van gewichtige en geheimzinnige synths of, sinds Infinity, aanstekelijke gitaarriffs. Wat Transfixions betreft gaan er belletjes rinkelen, want in de bridge van Strange Entity zong Colombie ook al “I see transfixions…”. Na zeven jaar komt er dus eindelijk een vervolg op deze ietwat vage verzuchting.
Nieuwe wereld ontdekt
Het album nadert zijn einde met een instrumentaal intermezzo getiteld The P.I.C. ofwel People In Charge. Colombie heeft een duidelijk beeld voor zich bij deze interlude: “Een soundtrack voor een scène op straat in de Franse Riveira, waar mensen op bankjes pastis zitten te drinken.” Wat hij de “Riviera vibe” noemt, komt ook terug op het laatste nummer, dat de naam van het album draagt én geïnspireerd is door de film Call Me By Your Name. De invloed van Sufjan Stevens’ gitaarspel weerklinken dan ook meteen in de intro.
In het lied The Shimmer zit alles vervat wat nieuw is aan de gelijknamige plaat: de kant van Max Colombie die steeds verhuld was in een sluier van duistere elektronica, komt nu aan de oppervlakte. In plaats van ons mee te trekken in zijn geheimzinnige, verzwelgende fantasiewereld, bezingt Colombie zijn gevoelens nu simpelweg zoals ze zijn. En ook dat sleurt je mee in een andere wereld, die niet langer eng of mysterieus is, maar intiem en liefdevol. Ook dat grijpt je bij de keel zoals enkel Oscar and the Wolf het kan.
Eén ding staat vast: Max Colombie kiest er niet langer voor om een zo groot mogelijk publiek te behagen, maar wel om dichter te komen bij de muziek waar hij van houdt. En dat door de muziek dichter te laten komen bij zichzelf. Of het Sportpaleis opnieuw verandert in één grote dansvloer op 30 april volgend jaar? Wellicht niet, maar met Colombie weet je natuurlijk nooit helemaal zeker wat er gebeuren gaat.
Tickets voor de show in het Sportpaleis zijn nog steeds beschikbaar via www.livenation.be.