‘On the basis of sex’ is al enkele maanden uit in de Verenigde Staten, maar komt binnenkort, op 6 maart 2019, ook uit in België. In deze historische, waargebeurde film geregisseerd door Mimi Leder maken we kennis met Ruth Bader Ginsburg (Felicity Jones), de wereldbekende juriste in het Hooggerechtshof in de Verenigde Staten. We volgen haar en haar echtgenoot Martin Ginsburg (Armie Hammer) hun studies en eerste, al direct belangrijke, rechtszaak.
Niet alleen de hoofdacteurs, maar ook alle acteurs in bijrollen zijn formidabel. Heel bekende namen zijn er niet bij, maar dat was geen vereiste voor deze film. Hoewel alle acteurs straalden, was vooral Felicity Jones, die de hoofdrol vertolkt, zeer memorabel. Met haar 1 meter 60 is ze zeker niet bij de grootste, en dat is perfect voor deze rol. Hoewel ze zo klein is, kan je haar toch niet missen wanneer ze een kamer binnenkomt, haar uitstraling en persoonlijkheid zijn tien keer zo groot als de grootste persoon in de kamer en dat was exact wat deze rol nodig had.
“if the law differentiates on the basis of sex, then how will women and men ever become equal?”
Het onderwerp van deze film is zonder twijfel feminisme. Nu, voordat je afhaakt wil ik je nog eens herinneren aan de definitie van feminisme. Het is een beweging die ernaar streeft dat vrouwen en mannen dezelfde rechten en mogelijkheden krijgen. Dat wordt in de film ook sterk duidelijk gemaakt. In de rechtszaak waarop gefocust wordt, wordt er namelijk geen vrouw gediscrimineerd, maar een man. Hiermee toont de film aan dat het weldegelijk om gelijkheid gaat, en niet om het vooropstellen van een bepaald geslacht.
Deze film is niet alleen politiek, maar heeft ook een emotionele kant. Aangezien we het leven van een echte vrouw bekijken, zien we niet alleen de goede dingen die gebeuren, maar ook alle tegenslagen. Zo zijn er meerdere momenten waarop je het scherm wilt binnengaan om iedereen een dikke knuffel te geven en te zeggen dat alles in orde komt.
“we must not be guided by the weather of the day, but by the climate of the era.”
De film is bovenal enorm inspirerend. Wanneer je de cinemazaal buitenkomt overkomt je een gevoel van trotsheid, maar ook het gevoel dat je in actie moet treden. Je realiseert je dat we al ver gekomen zijn in term van gelijkheid, maar je beseft ook dat we er nog niet helemaal zijn. We moeten blijven vechten voor gelijke rechten voor iedereen. Een film die dat gevoel kan inspireren, is er een uit de duizend en is zeker de moeite om te bekijken.
