Sinds dinsdag 24 november vind je ‘Hillbilly Elegy’ op Netflix. De film, geregisseerd door Ron Howard, is gebaseerd op de bestseller met dezelfde titel uit 2016 van J.D. Vance. In de hoofdrollen vinden we onder andere Amy Adams, Gabriel Basso en Glenn Close. Wat een oscarwaardige film moest worden, valt plat op zijn gezicht.
Plot
J.D. Vance (gespeeld door Gabriel Basso) is een rechtenstudent aan het prestigieuze Yale die koste wat kost zijn armoede gevulde verleden achter zich wilt laten. Hij probeert een job te bemachtigen tijdens een fancy diner, wanneer hij plots gebeld wordt door zijn zus. Zijn moeder (Amy Adams) zit opnieuw aan de drugs, ze nam een overdosis heroïne en ligt in het ziekenhuis. Doormiddel van verschillende flashbacks komen we meer te weten over J.D. zijn kindertijd en krijgen we meer inzicht in hoe de relatie met zijn moeder en de andere familieleden werkt.
Cast
De cast zit vol met bekende acteurs, waaronder meest opvallend Amy Adams en vooral Glenn Close die bekend is van films als ‘The World According to Garp’ (1982), ‘Fatal Attraction’ (1987), ‘The Wife’ (2017) en nog vele anderen.
Hoewel Glenn Close een geweldige actrice is, valt dat hier niet op te merken, niet omdat ze slecht acteert, maar omdat ze niet echt de kans krijgt om zich te bewijzen. Haar personage, Mamaw, de grootmoeder van J.D., spendeert het grootste deel van haar tijd al roepend. Wat ze roept bevat soms wel wat wijsheid, maar die vergaat snel door het continue geschreeuw.
Amy Adams, voor de meesten waarschijnlijk bekend als Giselle uit ‘Enchanted’ (2007), krijgt als de drugsverslaafde Bev (J.D.’s moeder) iets meer kans om te acteren, maar ook haar rol bestaat voornamelijk uit roepen.
Allebei grijpen ze de momenten om hun kunnen te tonen met beide handen en ze acteren dan ook geweldig. Het is gewoon jammer dat we er niet meer van te zien krijgen.
2 sterren
De film, die in Amerika al een paar weken uit is, is net op tijd voor ‘award season’ en probeert zich ook duidelijk als prijswaardige film te profileren. Hier slaagt hij echter niet in.
Het verhaal is een klassiek verhaal van armoede, verslaving en het beklimmen van de sociale ladder. Het perfecte recept om er een pakkende film van te maken dus. De film lijkt echter niet echt te willen ingaan op al deze sociale onderwerpen, ze worden aangehaald en er wordt naar meer diepgang gehint, maar het gebeurt gewoonweg niet. Het lijkt alsof ze schrik hebben om deze problematieken echt te behandelen. De hele film voelt als een checklist waarbij elk subject aangevinkt wordt, maar ook niets meer dan dat.