Een mooi begin van het jaar voor de Nederlandse Eefje de Visser. Een kleine maand geleden mocht ze de MIA voor ‘Alternative’ in ontvangst nemen en dinsdagavond sloot ze haar hopeloos uitverkochte ‘Heimwee’-tour af. En welke zaal is nu een beter eindstation dan de Ancienne Belgique?
De zachte Nederlandse klanken van Eefje de Visser staan al een tijdje op de radar van de Belgische radiozenders. Na het succesvolle Bitterzoet dat ze uitbracht in 2020, was het in 2024 tijd voor een nieuw album, Heimwee. Een plaat met muziek, die, zoals ze op het podium van de AB zelf aanhaalde, ‘rustiger is, om zo te spelen, zittend op een kruk’. Dat gaf de Visser ook de ruimte om meerdere keren haar gitaar – zowel akoestisch als elektrisch – ter hand te nemen. Naast zangeres is Eefje de Visser namelijk ook muzikant.
Als een vrouwelijke versie van de heilige Drievuldigheid positioneerden Eefje en haar twee achtergrondzangeressen én -danseressen zich meerdere malen op het podium. Een speciale vermelding voor Teun en Aysha die ervoor zorgden dat Eefje de Visser haar titel als ‘koningin van de harmonieën’ eer aan kon doen. Kleine sidenote, wie achtergrondzangeres en -danseres bij Eefje de Visser wil worden, laat best haar haar groeien, want ook dát maakte deel uit van de choreografie.
Veel zag er op het eerste gezicht simpel uit – het podium, met de muzikanten trapsgewijs opgesteld voor een achtergrond van wit gordijn, de outfits, gemaakt uit een simpele grijze stof – maar was dat allesbehalve. De grijze outfits hadden toch een veel interessantere snit dan eerst gedacht en doorheen de show veranderde het podium in een heerlijk licht- en schaduwspel. Wie had gedacht dat het niet zien van degenen die zingen en de band op een concert toch zo mooi zou kunnen zijn?
Het publiek was eerst wat terughoudend. ‘Gevoelige muziek vraagt om een stil publiek’, moeten ze gedacht hebben. Na de eerste helft van de show was er van die terughoudendheid echter niet veel meer te merken. De setlist sloeg een energieker pad in en het publiek volgde gewillig. Wie denkt dat je niet kan dansen op muziek van Eefje de Visser, is duidelijk nog nooit naar één van haar concerten geweest.
En het kan zelfs de besten overkomen. Zelfs op de laatste stop van een tour kan er zich een technisch probleem voordoen. Eefje vulde deze technische stilte vakkundig op met een anekdote over hoe de band samen oudejaarsavond had doorgebracht. Laat ons zeggen dat het spel genaamd ‘4-5-6’, een variatie op ‘wat is de kans’, een echte aanrader is voor wie een tepelpiercing wil laten zetten of het sap uit een bokaal erwtjes en worteltjes wil drinken zoals geluidsman Jonas De Kesel. Hij heeft (nog) geen tepelpiercing maar fixte het technisch probleem even snel als het gekomen was.
Aan het bijna-einde van de show bracht Eefje Vlammen en Weekenden, twee van de publieksfavorieten van het Heimwee-album. Hier kwam alles samen: de poëtische teksten – zoals we van woordkunstenaar Eefje gewend zijn -, het schaduw- en lichtspel, dat een extra dimensie gaf aan de dans, die ik overigens niet anders kan beschrijven dan elegant, en dit allemaal zonder de controle over haar stem te verliezen.
Aangezien dit de laatste stop was van de Heimwee-tour zijn er voorlopig nog geen nieuwe data om naar uit te kijken. Maar wij gooien met veel plezier ‘onze handen in ijle lucht’ mocht Eefje de Visser in 2025 ook nog een paar festivals aandoen.