Wie maar niet genoeg krijgt van Squid Game kan in Hasselt op 27 november deelnemen aan een variant op het spel. Doctor in de communicatiewetenschappen Anouk De Ridder houdt de plannen van een real life Squid Game kritisch tegen het licht. “Squid Game is een aanklacht tegen de kapitalistische maatschappij. Dat je honderd euro betaalt voor het event is dan wel ironisch.”
De immense hype rond de Koreaanse hitserie inspireerde Escape House om zelf een variant van Squid Game te organiseren in Hasselt. Voorwaarde om aan het spel deel te nemen is dat je minimum zestien jaar oud bent, wat overeenkomt met de minimumleeftijd om naar de serie te mogen kijken. Die minimumleeftijd is terecht volgens de Anouk Ridder, doctor in de communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Antwerpen. “Het is begrijpelijk dat we bekommerd zijn over wat kinderen te zien krijgen. Het is dan ook belangrijk om hen een goed referentiekader te bieden als ze toch in aanraking komen met gewelddadige beelden.”
Spelers krijgen geen carte blanche
Hoewel de organisatie op haar website laat weten dat de honderd spelers elkaar absoluut niet gewelddadig te lijf mogen gaan, blijft het voorlopig gissen naar de aard van de tien spellen. Anders kunnen de spellen volgens Escape House niet op een eerlijke manier gespeeld worden. Het personeel dat de spellen zal begeleiden, zal net zoals in de serie gemaskerd zijn. Ook een geheimzinnige front man, die bovendien altijd het laatste woord heeft, zal tijdens de spellen een oogje in het zeil houden.
In tegenstelling tot hoe het eraan toegaat in de serie, krijgen deelnemers verrassend genoeg op geen enkel moment de optie om te stoppen met het spel. “Je kan je wel vragen stellen bij hoe het evenement zal verlopen. Wat met mensen die de volle toegangsprijs betalen en al na dertig minuten uit het spel liggen?”, vraagt de Ridder zich af.
“Voor de doorsnee jongere is 100 euro veel geld”
Dat is niet het enige aspect dat vragen oproept. Het prijskaartje van de Hasseltse variant van Squid Game is niet mild: om deel te nemen tel je namelijk honderd euro neer. Daartegenover staat wel een kans van één op honderd om naar huis te gaan met de prijzenpot van duizend euro. Anouk De Ridder: “Waarschijnlijk is dat wel geoorloofd: er kruipt tijd en moeite in het opzetten van zo’n spel. Wat dan weer wel ironisch is, is dat de serie eigenlijk de kapitalistische samenleving in twijfel trekt. Die toegangskaartjes zorgen hier dus voor een paradox: voor de doorsnee jongere is honderd euro veel geld.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Een enkeltje naar geweld?
Zal dit soort evenementen jongeren overigens stimuleren om hun eigen varianten van gewelddadige wedstrijden op touw te zetten? Volgens de Ridder is er geen reden tot paniek. “Zo’n evenement moeten we eigenlijk zien als een verlengde van de serie, in de zin dat heel wat kijkers waarschijnlijk staan te popelen om zelf te ervaren hoe het is om zo’n hoofdpersonage te zijn. Door de overdonderende populariteit van de serie hebben heel wat mensen het eerste seizoen al uitgekeken, waardoor het Squid Game-verhaal heel snel afgelopen was. Dankzij deze levensechte ervaring kan je de verhaallijn zelf op een intense manier beleven.”
“Het verband tussen het bekijken van zo’n serie en het plegen van geweld is voorlopig nog niet uitsluitend aangewezen”
Bovendien zetten series en films volgens De Ridder nooit meteen aan tot geweld: dat verband is veel moeilijker in kaart te brengen. “Het verband tussen het bekijken van zo’n serie en het plegen van geweld is voorlopig nog niet uitsluitend aangewezen. Het lijkt me onrealistisch dat een vredelievende persoon opeens zal overgaan tot geweld, simpelweg door naar Squid Game te kijken. Er zijn veel meer andere factoren die geweld verklaren: niet enkel wat je kijkt op Netflix zal zulk gedrag aansturen.”
Aangezien het evenement dus rekening houdt met een minimale leeftijd, veronderstelt De Ridder dat de deelnemers in kwestie veel beter in staat zijn om al dat geweld van op de tv – en van uit het effectieve spel – te relativeren. “Voor het grootste deel van onze jongeren, is dat echt niet zo’n moeilijke opgave”, besluit De Ridder.