Op zaterdag 16 november kwam RAMAN. zijn debuutplaat “Birth To Joy” voorstellen in de Minard te Gent en wij waren erbij. Klaar om ons te laten betoveren door de groep die eerder al vergeleken werd met een vroege Triggerfinger.
Het voorprogramma werd verzorgd door Roos Denayer en Trui Amerlinck. Een magisch halfuurtje door de fantastische chemie tussen de twee dames. Beginnen deden ze met een nummer dat over “hoe er altijd meerdere kanten zijn als het gaat over een gebeurtenis”. Helemaal back to basic met twee gitaren en twee pure stemmen. Verhalen vertellen kan ze als de beste en als ze de hoogte in gaat met haar stem reken dan maar op instant kippenvel. Wij kijken reikhalzend uit naar haar eerste debuutalbum.
RAMAN.
Na een korte pauze was het aan RAMAN. om ons omver te blazen. De frontman Simon Raman zei zelf onder de indruk te zijn dat er zelfs volk zat op de balkonnen in de Minard. Dankbaarheid straalde ervan af. Dat vertaalde zich in hoe hij zijn liedjes speelde: vol overgave, een vat vol muzikale energie.
Met een stembereik om u tegen te zeggen, greep hij vele mensen bij de keel. De set was één brok pure emotie. Met zijn virtuoos gitaarspel en de symbiose tussen de bandleden sprongen de vonken ervan af. Soms leek het wel alsof hij in zijn gitaar kroop en er nooit meer uit zou komen.
Ook de vergelijking met Jeff Buckley is niet mis te verstaan. RAMAN. slaagt er meesterlijk in om niet alleen zingend, maar ook instrumentaal een verhaal te vertellen. Je kan het best vergelijken met een moment waarin je met alle geweld overvallen wordt door een allesoverheersend melancholisch gevoel. Heel gevoelige songs dus. Maar boven alles héél erg intens.
RAMAN. is een veelbelovende drievuldigheid. In het verleden wonnen ze al de ‘Jonge Wolven’ (2016), de publieksprijs van de ‘Student Rock Rally’ (2017),… We hebben het laatste nog niet gehoord van deze band. Wij kijken er naar uit om in de toekomst nog eens van onze sokken geblazen te worden door RAMAN. .
Volg ons voor meer foto’s van deze show via onze kanalen:
