Ze zijn groot in de zuidelijke landshelft, maar onbekend in Vlaanderen. Maak kennis met het Brussels duo Coline & Toitoine. Hun vrolijke popmuziek staat te trappelen om het goed te doen in onze landshelft.
Ze leerden elkaar kennen op de muziekschool. Beiden volgden ze notenleer. “We kenden elkaar niet goed”, legt Coline uit. “Ik had ook moeilijkheden met het lezen van partituren, dus riep ik zijn hulp in. Toitoine was de beste van de klas. We zijn na een tijd samen muziek beginnen maken. Het begon allemaal aan de piano. Nu maken we al zo’n twee à drie jaar samen muziek.”
“In eerste instantie maakten we eerste individueel muziek”, vult Toitoine aan. “We werkten wel af en toe samen, maar het was niets structureel. Het was Coline ft. Toitoine of omgekeerd. Pas toen we samen op een festival speelden en ze vroegen wat onze bandnaam was, zijn we met Coline & Toitoine op de proppen gekomen.”
Ondertussen verzamelde het duo bijna 1,5 miljoen streams op Spotify. “Het blijft moeilijk om dat te beseffen. We zien vandaag de dag alleen maar cijfers. We staan te poppelen om het publiek opnieuw live te ontmoeten.” Eerder konden ze al grote zalen van hun bucketlist afvinken: Ancienne Belgique, Francofolies de Spa, maar ook in Paleis 12 waren ze al te zien. “Gek genoeg is het voor ons minder stresserend om in grote zalen te spelen. In kleine zalen sta je dicht op het publiek en voel je meer de intimiteit. Qua stressniveau zijn grote zalen aangenamer om in te spelen.”
Dystopische roman
Door de lockdown vonden Coline & Toitoine tijd om aan nieuwe muziek te werken. “We zijn bij elkaar in isolatie gegaan. We hebben beiden Brave New World gelezen, een dystopische sciencefictionroman uit de jaren ’30 van Aldous Huxley, die helemaal bij de situatie paste”, legt Toitoine uit. “Het verhaal speelt zich in de toekomst af. De mensen zijn opgedeeld in verschillende klassen: alfa, bèta, gamma. Hun maatschappij is verschrikkelijk. Om dat te vergeten wordt hun de drug Soma door de overheid aangeboden. Iedere keer dat ze zich slecht voelen, nemen ze het middel in. Het zorgt voor een roes, zonder na-effecten zoals bij alcohol. We wouden de parallel trekken tussen de maatschappij in onze wereld en de wereld van Huxley.”
De creatie van de ep verliep ook op een totaal andere wijze dan Coline & Toitoine gewoonlijk hanteren. “We hebben ditmaal allerlei ideeën opgeschreven en die op een deur geplakt. Uiteindelijk zijn daar zeven songs uitgekomen”, legt Coline uit. Toitoine vult aan: “De ideeën gingen van een akoestische song, tot een dansbaar en elektronisch refrein. Ook de thema’s die we uit het boek haalden kwamen aan bod. We wouden een verhaal vertellen met deze ep.” Het verhaal klinkt als een waarschuwing voor de dystopische toekomst die Huxley beschrijft. Op AI Love Story vertellen ze het liefdesverhaal van een robot. Op Under My Arms zingen ze dan weer over de sociale druk. “Toen ik mezelf voor de eerste keer onder de oksels schoor, was ik geschrokken. We hebben mijn ervaring overdreven om aan te tonen, dat iedereen zich niet op dezelfde manier moet gedragen.”
Tot op heden brengt het duo hun muziek onafhankelijk uit. “We houden van deze manier van werken. Het geeft ons de volledige vrijheid”, legt Toitoine uit. “Het is uiteraard moeilijk om enkel met eigen middelen te werken”, vertelt Coline. “We sluiten in de toekomst niets uit, maar het is voor ons belangrijk om artistiek ons ding te kunnen doen. We houden ervan om bij alles betrokken te zijn: van de videoclips tot de promotie en foto’s.”