Yong Yello brengt vandaag zijn debuutalbum Marcel & Het Magnetisme Van De Goot uit. Het album draait om een fictief personage Marcel. Een plaat die raakt waar het pijn doet, tjokvol onverbloemde waarheid.

Antwerpenaar Yong Yello kennen we vooral voor zijn werk als producer. Hij studeerde aan het conservatorium van Gent en werkte achter de schermen aan de muziek van Glints, Tourist LeMC en Noémie Wolfs. Tot hij afgelopen jaar debuutsingle Als Ge Slaapt op de wereld losliet. Het was het startschot van zijn soloproject. “Het zijn twee andere dingen”, legt Yello ons uit, “achter de schermen werken en op de voorgrond staan is zo verschillend. Toch zou ik niet kunnen kiezen tussen de twee. Ik ben blij dat ik ook dat stuk van mezelf naar buiten kan brengen.”

“Eigenlijk was de plaat al in 2017 gemaakt. Zeven nummers die nu op de plaat staan, stonden ook al op de eerste versie”, legt Yello ons uit. Door onderhandelingen met labels, het werk aan het album van Glints, en nadien ook aan dat van Noémie, bleef de plaat een tijdje op het schap liggen. “Toch is het album voor mij altijd heel belangrijk geweest”, benadrukt Yello. “Het is 100% mijn kindje. Ik heb alles zelf gedaan.”

“Ik heb enorm veel te danken aan Jeroen Swinnen. Hij was mijn mentor tijdens de eindproef op het conservatorium. Hij was onmiddellijk fan van de nummers die ik gemaakt had, maar hij vond dat ik de arrangementen met echte strijkers en blazers moest opnemen – en niet met digitale. Hij heeft mij toen al die sessies voorgeschoten. Zonder hem had ik die stappen nooit durven nemen.”

Eindeloos werk

Noem het beroepsmisvorming bij producers, maar ook Yello blijft soms eindeloos aan tracks werken. “Je kan steeds dingen blijven aanpassen. Op een bepaald moment moet je stoppen met het blijven prutsen aan songs. Ja, je kan dingen altijd technisch beter doen klinken: een opname waar je net beter zingt, waar een paar woorden beter zijn in uitgesproken, maar wordt het nummer er beter door?”

“Neem nu Luchtkasteel. Op die song zit nog de oorspronkelijke demo vocal. Ik hoor dat het niet helemaal proper is opgenomen, maar ik heb het meermaals opnieuw opgenomen en ik heb die initiële emotie – die je vlak na het schrijven voelt – er niet meer volledig ingekregen. Je kan die emotie maximaal voor 95% heroproepen; die authentieke emotie vind je niet helemaal meer terug.”

Als het aan de perfectionist in Yello lag, was hij nog aan het prutsen aan de songs. Het was vooral de deadline en de steun van zijn vrienden die hem deed stoppen. “We zijn echt eerlijk en kritisch tegenover elkaar. We zeggen nooit dat iets goed is, om een ander plezier te doen. Jan – Glints – en Faisal vonden het ook genoeg geweest. De plaat mocht niet kapot geproduceerd worden.”

Marcel

Het langverwachte debuut Marcel & Het Magnetisme Van De Goot is een fictief verhaal. “Marcel is niet één persoon. Het is een verpersoonlijking van mannelijke voorbeelden die ik in mijn leven heb gehad”, legt Yello uit. “Alles is begonnen met het eerste nummer: Marcel. Nadien volgde De Smet: een song over alcoholisme. Nadien heb ik Circels geschreven. Dat is de prequel van het verhaal. Het gaat over voorbestemd te zijn om te falen. Als einde van dat vierluik schreef ik Londenbrug, over de zelfmoord van Marcel.”

“Al was ik altijd voor een heel groot stuk een fokkop.”

“De andere nummers op het album zijn vanuit de ik-vorm geschreven. Al zijn ze allemaal verbonden met het centrale thema van alcohol, ontrouw en niet de man zijn die je wilt of zou moeten zijn.” Al is er wel een uitzondering. “Als Ge Slaapt is ook vanuit de ik-vorm geschreven, maar is eigenlijk het verhaal van een andere persoon.” Dat kan tellen met lyrics zoals: “Ik zat niet in een club of op een of ander feest / Ik zat op een griet waar ik de naam niet eens van weet.”

Toch zit er, voor een fictief verhaal, veel meer van Yello in dan je denkt. “Ik heb altijd mijn best gedaan om mijn leven op de rails te krijgen en te houden. Al was ik altijd voor een heel groot stuk een fokkop. Ik had het gevoel dat ik ook voorbestemd was om hetzelfde lot als Marcel te ondergaan. Ik dacht dat ik ook een Marcel zou worden.”

Het is een dramatisch lot dat dreigt voor Marcel. “Als ik erover denk, moet het terugvloeien uit mijn puberteit. De romantisering van een triest einde voor een muzikant. Toen ik het album schreef, zat ik in een depressie. Ik heb van jongs af aan nare gedachten gehad. Op mijn 24ste heb ik voor het eerst hulp gezocht. Het was een gedachte die hele tijd terugkwam en die ik niet kon uitschakelen”, legt Yello uit. “Ik kan dat nu nog soms hebben, maar ik weet nu dat het een zelfbeschermingsmechanisme is tegen de momenten waarop het allemaal niet goed lukt.”

“Het was een gedachte die hele tijd terugkwam en die ik niet kon uitschakelen.”

“Ik ben geen Marcel. Je kiest zelf of je Marcel wordt. Niemand is gedoemd om zo te eindigen. Uiteraard is er genetica, omgevingsfactoren, maar je moet je tegenover die gedachtes blijven verzetten. Het is ook daarom dat ik gestopt ben met drinken. Het is gemakkelijk om te zeggen: ‘je kan niet met drank om’, als je toch maar blijft drinken.” Uit die gedachte vloeit ook albumafsluiter Het Magnetisme Van De Goot voort. “De song staat haaks op alles wat ik ervoor zeg en ervoor dacht. Ik heb een grote evolutie doormaakt. Ik denk nu positiever.”

“De luisteraar hoeft het album niet chronologisch te luisteren. Je kan het achterstevoren beluisteren of in een totaal andere volgorde. Ik had op voorhand de volgorde ook niet in gedachte. Alle songs zijn verbonden met elkaar. De puzzelstukjes kunnen op een andere manier gelegd worden en dat is ook oké.”

Marcel & Het Magnetisme Van De Goot is nu overal te beluisteren. Yong Yello kan je op 2 oktober aan het werk zien in Trix.