De band begon als een hobbyproject, maar schopte het al ver zowel op nationaal als internationaal vlak. Zo speelden ze zelfs het voorprogramma van Editors in hun Europese tournee. Naar aanleiding van hun nieuwe album Several Others, dat vandaag uitkomt, hadden wij een gesprek met Zangeres Fenne Kuppens en gitarist Kobe Lijnen.

Het nieuwe album komt vandaag uit. Hoe hebben jullie naar deze dag uitgekeken?

Fenne: Het was vooral in spanning afwachten. Het album ligt al vrij lang klaar, dus voor ons bouwde dit hele jaar op naar 18 juni, de dag dat de plaat zou uitkomen.

Jullie carrière is echt begonnen wanneer jullie Humo’s Rock Rally wonnen in 2016. Is jullie muziek veranderd sindsdien?

Kobe: Ik hoop dat we een beetje veranderd zijn. (lacht) Voor mij zit het grote verschil hem in het feit dat we vroeger de livesound van een show in de nummers staken die we schreven. Voor deze plaat hebben we eigenlijk veel nummers geschreven die we niet meteen live konden spelen. Daardoor hebben we ook iets meer kunnen nadenken over welke richting we wilden uitgaan. We zijn dus eigenlijk andersom te werk gegaan. In plaats van te vertrekken vanuit een liveshow zoals we meestal doen, vertrokken we nu veel meer vanuit onszelf.
Fenne: Ik denk dat we na het vorige album vrij snel wisten wat we met de volgende plaat wilden doen. Het is normaal dat je soms keuzes maakt die je achteraf misschien anders zou hebben aangepakt. We zijn voor deze plaat in eerste instantie minder vertrokken vanuit liveshows of vanuit een wall of sound. We kozen voor een meer directe aanpak door eerder te vertrekken vanuit de essentie van een nummer.

Jullie hebben een heel specifieke sound. Hoe is die precies tot stand gekomen?

Kobe: We luisteren zelf graag naar dit genre. Zo hebben we dit soort muziek ook leren spelen. We zijn altijd onszelf gebleven, maar we zijn ook gegroeid. Het leuke daaraan is om die evolutie in onze nieuwe muziek te verwerken en toch typisch Whispering Sons te blijven. Inspiratie is de muzikale taal van waaruit we vertrekken en die verandert continu. Telkens we iets schrijven, proberen we andere dingen uit.

Zijn er artiesten naar wie jullie opkijken?

Kobe: Om eerlijk te zijn: ik kijk op naar elke artiest die ik goed vind. Uit goede muziek kan ik voortdurend inspiratie halen. Je leert elke dag, elke week, elke maand wel nieuwe artiesten en nieuwe muziek kennen en de elementen die je leuk vindt, of waar je nog niet eerder aan gedacht hebt, neem je als muzikant volgens mij automatisch mee in je eigen muziek. Zo kunnen nummers van Whispering Sons een combinatie zijn van onze eigen sound en nieuwe elementen.

Fenne: Liveshows van bepaalde artiesten kunnen mij erg beïnvloeden. Ik kan daardoor heel geïnspireerd en geprikkeld raken. Die prikkels komen niet per se tot uiting in onze eigen muziek, maar ze geven me vooral ‘goesting’ om zelf aan de slag te gaan.

Heeft corona jullie geïnspireerd?

Kobe: Muzikaal sowieso niet, omdat de meeste nummers vóór de coronaperiode geschreven zijn. Ik denk dat er misschien twee demo’s nog na de eerste lockdown geschreven zijn, maar de rest is vooral ontstaan terwijl we tourden met onze vorige plaat.
Fenne: Corona is zeker geen inspiratie geweest voor het nieuwe album, maar heeft in mijn geval wel voor een soort van rust gezorgd. De eerste lockdown was echt het moment dat ik me volledig kon focussen op teksten schrijven en nummers afwerken.

Jullie muziek kan omschreven worden als post-punk, obscuur, donker en niche, maar ze spreekt toch behoorlijk veel mensen aan. Hoe komt dat denk je?

Kobe: Ik vind dat geen gemakkelijke vraag. Ik zie onszelf als een eerlijke band en misschien komt dat over in onze muziek en in onze présence op een podium; die oprechtheid en gewoon het feit dat we met ons volledige gevoel muziek schrijven en spelen. Dat is misschien iets wat mensen appreciëren en waardoor ze teruggrijpen naar onze muziek.

Jullie hebben al een mooie internationale carrière achter de rug. Hoe was het voor jullie om het voorprogramma van zo’n grote band als Editors te zijn?

Fenne: We zijn eigenlijk in het begin van onze carrière al op Europese tournees gegaan. Toen moesten we wel heel ‘bric-à-brac’ zelf shows vinden en boeken, maar we vonden het erg belangrijk om er vroeg mee te beginnen. Zo plant je overal zaadjes waarnaar je kan blijven terugkeren, dus om die reden zijn we dat blijven doen. Ook al spelen we ergens voor tien man, maakt niet uit – we zijn daar geweest, mensen hebben ons gezien en kunnen over ons doorvertellen. Internationaal touren is dus altijd een grote prioriteit voor ons geweest. Touren met Editors was natuurlijk een erg leuke ervaring waaruit we heel veel hebben geleerd. Ineens mochten we touren op een veel hoger niveau met veel grotere zalen, bijna stadions.

Kobe: Door als ‘klein’ bandje met een kleine crew mee te draaien in zo’n grote productie hebben we veel bijgeleerd over hoe je elke avond professioneel een goede show kan neerzetten. Die ervaring is ons erg goed bevallen. We moesten toen wel proberen om zoveel mogelijk mensen op een halfuur te overtuigen, want normaal spelen we shows van meer dan een uur. Het was dus wel even zoeken naar welke nummers het beste werkten in zo’n korte tijdspanne.

Er staan enkele shows op de planning binnenkort. Hebben jullie iets speciaals in petto?

Fenne: Ik denk dat gewoon het feit dat we weer op een podium zullen staan ‘extra’ genoeg zal zijn. Voor ons wordt het sowieso al een zot moment, want we zullen heel veel energie en ‘goesting’ hebben om te spelen. We gaan gewoon weer shows spelen en altijd de best mogelijke show spelen, zoals altijd.

Kobe: Whispering Sons is uiteindelijk een band die heel graag live speelt. We doen eigenlijk niets liever, dus we zien het heel hard zitten om weer de baan op te gaan en op zoveel mogelijk plekken te spelen. Hopelijk zelfs op plekken waar we nog niet geweest zijn, om zo onze muziek een beetje te proberen verspreiden.

Spelen jullie liever live dan in de studio?

Kobe: Ik zie mezelf toch langer op tournee zijn dan in de studio zitten. Om de twee, drie jaar een plaat schrijven en opnemen is heel interessant, maar om het halfjaar zou voor mij te veel zijn. Dan zou ik liever op meerdere plekken live optreden, omdat dat mij meer voldoening geeft als muzikant.

Wat is jullie favoriete song op Several Others?

Fenne: Voor mij is dat Screens. Dat is het nummer dat als eerste klaar was voor de nieuwe plaat, of toch waar ik als eerste een tekst voor had geschreven. Ik voelde een bepaalde drang om die tekst af te hebben. Ik had het gevoel dat ik iets wou zeggen, dus het is een erg persoonlijk nummer. Ik denk dat Screens heel lang erg persoonlijk en relevant zal blijven voor mij.

Kobe: Mijn favoriet is Surface – een van de laatste nummers die we geschreven hebben voor de plaat – ofwel Satantango in combinatie met Surgery. Ik word vaak naar de nummers toe getrokken die ik het laatst geschreven heb, omdat die nog vers in mijn geheugen liggen. Bovendien is Surface echt wel met een idee geschreven, om eens direct met de vocal in te vallen in een nummer en niet met een intro te beginnen van een halve minuut zoals veel van onze vroegere nummers. Ik vind dat dat heel goed werkt en ben er dan ook heel tevreden mee.

Het nieuwe album van Whispering Sons Several Others is vanaf vandaag op diverse streamingplatforms te beluisteren.