Alexander Hendrickx startte zijn hockey carrière als kind bij Royal Antwerp Hockey Club, momenteel speelt hij als verdediger bij Pinoké in Amstelveen. Wij spraken met de man over de lockdown, de Olympische Spelen en gin-tonics.
Dit is een herpublicatie. Dit artikel werd eerder al in september gepubliceerd.
Je hebt maandenlang niet kunnen trainen. Hoe heb je de lockdown ervaren? Had je de ernst van de situatie meteen door?
In januari waren nog op wereldtour, met de Pro League wedstrijden. We zijn toen nog naar Australië, Nieuw-Zeeland en India gevlogen. De situatie was toen nog niet kritiek, er waren amper 300 à 400 besmettingen wereldwijd. Al voelden we snel dat het ernstiger werd. Zo trainen we met de Red Lions de helft van de week in België. De andere helft, van vrijdag tot zondag, trainen we met onze club. Ik wou donderdag na de training naar Nederland vertrekken, want ’s anderdaags hadden we een wedstrijd, maar nog voor ik kon vertrekken kreeg ik een bericht dat de wedstrijd werd afgelast. Toen werd het menens. Enkele dagen later zaten we in lockdown.
Het gevolg, de Olympische Spelen werden een jaar uitgesteld.
Je hoopt uiteraard altijd dat het doorgaat, maar uiteindelijk gaat de gezondheid voor. We zijn individueel hard blijven trainen. Ik ben veel gaan lopen, heb thuis fitness-sessies gedaan, allemaal met het oog op het doorgaan van de Spelen. We zagen het ergens wel aankomen dat de Spelen zouden worden uitgesteld. We blijven ons uiteraard verder inzetten voor de Spelen in 2021.
Is het uitstel dan toch nog enigszins positief?
Het geeft ons de kans om de tijd te nemen, om dingen beter te doen. Ik heb vorig jaar, ondanks een kleine blessure, nog een paar competitiewedstrijden op pijnstillers gespeeld. Ik ga ditmaal de Spelen niet op het spel zetten om een competitiewedstrijd meer te kunnen spelen. De Spelen blijven het grote doel. We blijven positief en blijven hard trainen voor 2021.
Ben je even fit gebleven tijdens de lockdown?
Ik denk dat ik nog nooit zo fit ben geweest! Niet specifiek voor hockey, maar wel op vlak van het puur fysieke. Mijn dagen bestonden uit anderhalf uur lopen in het bos, even eten, ontspannen en dan volgde een tweede sessie. Bij de fysieke testen bleek dat ik 7 kilo lichter was, ik was zelfs 3 kg vet lichter. Veel meer kon je niet doen hé (lacht). Ik heb verder thuis wat geklust en mijn website afgewerkt.
De trainingen zijn onlangs weer opgestart?
Bij mijn Nederlandse club, Pinoké, zijn we begin augustus opnieuw beginnen met trainen. We hebben al een paar oefenwedstrijden gespeeld. Het was in Nederland minder strikt dan in Antwerpen, want daar was er nog een verbod (de bijkomende maatregelen in augustus in de provincie Antwerpen, red.). Het trainen verloopt allemaal veilig. We zitten maar per vier in een kleedkamer. Aan tafel zitten we ook met anderhalve meter afstand naast elkaar.
Ook jongens die zich voor het minste ziek voelen, bijvoorbeeld voor een beetje buikpijn, laten zich meteen testen en worden afgezonderd. In België starten we begin september na de eerste competitiewedstrijden met trainen.
Op 6 september spelen jullie je eerste wedstrijd.
Ja, het is lang geleden dat we een competitiedrang hebben gehad. We hebben wel wat oefenwedstrijden gespeeld, maar dat is toch niet hetzelfde. Het is belangrijk dat de competitie kan doorgaan, al is dat met weinig of geen publiek. Als opnieuw een seizoen wordt afgelast, dan komen veel clubs in de problemen. Dat zou dramatisch zijn, niet alleen voor ons, maar ook voor de hele hockey en voor de jeugdopleiding.
Hebben jullie bij Pinoké moeten inleveren?
Sommige clubs hebben spelers op technische werkloosheid gezet. Onze club heeft dat niet gedaan en heeft ons doorbetaald. Iedereen is dan ook hard blijven trainen voor dit seizoen. We gaan wel enkele dingen doen om geld te verzamelen.
Hockey heeft nog steeds niet de grote aantrekking bij het publiek dat voetbal wel heeft.
Hockey heeft inderdaad nog niet de aantrekking van voetbal. Op clubniveau hebben we geen overvolle stadions van 20.000 toeschouwers, met uitzondering van het EK of bijvoorbeeld de Pro League in India. Het halen van resultaten ligt nog steeds aan onszelf, met of zonder publiek.
Heb je daarom onlangs meegedaan aan een documentaire van EMMY? Om hockey in de kijker te zetten?
Ik vind het altijd leuk als iemand van de hockeywereld in de kijker wordt gezet. Het kan alleen maar goed zijn voor de sport. Het heeft erg mooie beelden opgeleverd. Door het coronavirus zijn een paar competitiewedstrijden niet gefilmd geweest, waardoor we hebben moeten puzzelen, maar het resultaat is zeker de moeite waard om te bekijken.
Ik heb me laten vertellen dat je gin-tonics uitdeelt op de club?
Ja, dat klopt (lacht). Als ze een strafcorner halen en ik kan scoren, dan krijgen ze een gin-tonic. Het is een incentive om niet uit onmogelijke hoeken te schieten, maar misschien een corner halen. Het kan soms evengoed zijn (lacht). Ik heb er vorig jaar 17 weggegeven!