In de tweede aflevering van Factcheckers zoekt Jan Van Looveren uit of de bom van de aanslagen in Brussel makkelijk te maken is. Volgens een Waals krantenartikel zijn de bestanddelen van zo’n bom nog altijd vrij te verkrijgen in ons land en is dat natuurlijk levensgevaarlijk. Jan en Thomas trekken op onderzoek uit.
Thomas vraagt zich af of kinderen hyperactief worden van suiker. Hij kan moeilijk geloven dat suiker aan de basis ligt van hun kinderlijk enthousiasme. En Britt zoekt uit of je gesloten mosselen nu wel of niet mag opeten. Zelfs ‘Ons kookboek’ raadt af om gesloten exemplaren op te peuzelen, maar het internet denkt er uiteraard weer anders over. Op een etentje schotelt Britt haar kompanen Thomas en Jan enkel gesloten mosselen voor…
De aanslagen van 22 maart 2016 staan in ons collectief geheugen gegrift. Maar volgens een Waalse krant is het drie jaar later nog altijd even gemakkelijk om een bom te maken in ons land. Dat kan Jan moeilijk geloven. Wat opzoekingswerk op het internet leert hem en Thomas alvast wel dat gevaarlijke informatie, zoals het recept voor zo’n bom, gemakkelijk te vinden is.
Jan: “Dat het vrij aankopen van grote hoeveelheden chemische producten in deze tijd nog zou kunnen, dat vind ik echt waanzin. We moeten toch iets geleerd hebben uit de aanslagen?”
De drie bestanddelen die nodig zijn om een bom zoals die van de aanslagen in Brussel te maken, zouden vrij te verkrijgen zijn in België. Er is gelukkig wel een meldingsplicht bij winkeliers om verdachte aankopen van grote hoeveelheden door te geven. Lukt het Thomas en Jan om de producten toch te kopen?
Worden kinderen hyperactief van suiker?
Op het internet circuleren honderden filmpjes van kinderen die hyperactief rondlopen nadat ze suiker hebben gekregen. Het is een verhaal dat iedereen kent: als je kinderen snoepgoed en frisdrank geeft, lopen ze tegen de muren op. Maar Thomas durft het toch in twijfel te trekken. Zou het niet kunnen dat kinderlijk gedrag altijd wat hyperactief is?
Thomas: “Ik heb het al zo vaak gehoord van andere ouders: geef je kind geen suiker, want daar wordt het hyperactief van. Voor eens en voor altijd: is dat nu echt zo? Of zijn we als ouder gewoon op zoek naar een uitleg om hun gedrag te verantwoorden?”
Hij neemt de proef op de som en nodigt een groepje mama’s en kleuters uit voor een kinderfeestje. Entertainment en lekkers worden voorzien, maar slechts enkele kinderen krijgen echt suiker. En dan is het aan de mama’s om in te schatten welke kinderen dat zijn.
Mag je gesloten mosselen nu wel of niet opeten?
Wat is er Vlaamser dan een mosselfestijn? Voor elke jeugdbeweging of voetbalploeg is het de ideale manier om de kas te spijzen. Helaas verdwijnen er altijd wat gesloten exemplaren in de vuilnisbak, want de volkswijsheid leert ons dat je van een gesloten mossel ziek kan worden. En ook de bijbel der kookboeken bevestigt wat Britt denkt: ‘Ons kookboek’ schrijft dat mosselen die dicht blijven na het koken slechte mosselen zijn. Verwarring alom, want online wordt dan weer het tegendeel beweerd.
Britt: “Mijn grootmoeder heeft het me altijd ingeprent: gesloten mosselen gooi je weg want daar word je ontzettend ziek van. Maar volgens artikels op internet is daar niets van aan. Ik heb al eens een voedselvergiftiging gehad en dat was echt niet prettig, dus ik wilde het niet riskeren. Maar we zijn met drie om dit programma te maken natuurlijk…”
Britt trekt naar een mosselfestijn en nodigt haar twee kompanen uit voor een proevertje. Een gesloten proevertje. Worden Thomas en Jan ziek? Of gooien we al heel ons leven voor niets die gesloten mosselen weg?