‘F.C. De Kampioenen 4: Viva Boma’: Vertrouwd recept van drama, misverstanden en de stereotiepe personages (★★★½)

De vierde FC de Kampioenenfilm ‘Viva Boma’ verscheen op 18 december in de bioscoop. Hij werd zoals altijd geregisseerd door Jan Verheyen en de trailer is alvast niet mis te verstaan: we zullen het vanaf nu zonder onze amour pour toujours, meneer Boma, moeten doen. Ook wil DDT de vleesfabriek overkopen, is Xavier de nieuwe trotse eigenaar van een roofvogel, lijkt Maurice wel een kloon van Boma te zijn geworden én nemen de Kampioenen deel aan de carnavalsstoet in Aalst. Het belooft dus alweer een gekke boel te worden, de volle 107 minuten lang.

Gisteren ging ik, Fien Adriaens, de film aanschouwen in Kinepolis Gent. Ik kan jullie dus vertellen wat ik ervan vond en wat mij betreft, is deze film absoluut de moeite waard. De humor die ik persoonlijk vond missen in de vorige twee films, is in de vierde film zéker aanwezig. Komische dialogen, Carmen die volgens oude getrouwe gewoonte overdreven dramatisch is en Markske die domme stoten uithaalt: deze film schiet qua komedie absoluut niet te kort, met als gevolg sporadisch luid gelach vanuit het publiek.

Spoiler-alert: lees niet verder als je de film nog wilt kijken.

Van die komedie is aan het begin nochtans weinig te merken. De film begint met de uitvaartplechtigheid van Balthazar Boma. Een groot icoon heeft de Kampioenen dus verlaten. Zijn stiefzoon, ons allen bekend als Ronaldinho, wordt na Boma’s dood aangesteld als nieuwe PDG van de Boma Vleesindustrie, maar zoals ook in de trailer te zien wil hij liever profvoetballer worden. Fans kunnen het vast en zeker voorspellen: dit is hét recept voor drama.

In de film maken we ook kennis met een nieuwe telg van het geslacht DDT. ‘F.C. De Kampioenen’-fans zullen bovendien meteen merken dat er ook gekozen is voor een nieuw decor en omgeving van het café. In het algemeen worden er dus een hele hoop nieuwe verhaallijnen en plot twists (eentje zelfs zó verrassend dat er in de cinemazaal verschillende zuchten van verbazing weerklonken) geserveerd. Toch is dit naar mijn mening net waar de film ook regelmatig tekortschiet: er zijn zóveel nieuwe verhaallijnen dat ze allemaal slechts half uitgewerkt lijken. Je blijft vaak met vragen en losse eindjes achter. Ook sleept het eerste deel van de film wat te lang aan, waardoor het in de tweede helft lijkt alsof alles nog binnen de laatste minuten gepropt moet worden. Dit kan wat mij betreft beter: de spreiding van evenementen, zodat de kijker niet hoteldebotel zomaar van alles wat op zijn bord krijgt.

“mélange van alles wat we intussen reeds gewend zijn “

Toch is de film helemaal geen teleurstelling. Qua personages wordt de kijker erg blij van de vaste personages die aan bod komen, maar ook oude bekenden die opnieuw hun intrede doen. Ook is de focus op Aalst Carnaval een erg leuke toevoeging. Kortom is de film een mélange van alles wat we intussen reeds gewend zijn van FC de kampioenen: drama, misverstanden en de stereotiepe personages overgoten met een humoristisch sausje.

Hou alvast goed je ogen open, want misschien kan Boma ook wat Jezus 2000 jaar geleden al kon? Je zal het zelf moeten zien. Het enige wat mij nu nog rest is: ‘Alaaf, alaaf, Viva Boma was keigaaf!’ Ga alvast snel de film kijken om deze referentie te begrijpen!

Volg voor meer