Op zoek naar Nederlandstalige muziek met een boodschap? Dan kan je terecht op De Diepte In, dat is het tweede album van Eva van Manen. Een plaat voor fans van Eefje de Visser.
De Nederlandse Eva van Manen debuteerde in 2018 met Politiek & Liefde. Het was voor de woordkunstenares een experiment tussen R&B, elektronica en gitaarpop. Ondertussen zijn we drie jaar verder, richtte ze samen met Josephine Zwaan ‘rosetta’ op – een platform voor en van vrouwelijke en gender non-conforming muziekproducers – en bracht ze een gedichtenbundel uit. De bezige bij, die van Manen is, vond ondertussen ook tijd om aan een tweede plaat te werken. Die mogen we vandaag ontdekken.
Dansbaarheid en woordelijke magie
De eerste kennismaking met De Diepte In maak je op het zomerse Zonder Woorden. “Leg het met uit / Maar liever zonder woorden”, zingt Eva tijdens het dansbare refrein. Ed Sheerans Shape of You lijkt in de verte te klinken en dat is ditmaal een twijfelachtig compliment. Zonder Woorden heeft te weinig om het lijf om echt te overtuigen, zowel tekstueel als muzikaal. Met het eerder als single uitgebrachte Wie Weet Nou Alles overtuigt Eva wel – glansrijk zelfs. De perfecte wisselwerking tussen dansbaarheid en woordelijke magie maken van deze track een song om trots op te zijn.
Met Niet Voor Mij doorbreekt van Manen de uptempo euforie van het openingsduo. Schoorvoetend zingt ze over hoe iedereen ergens naar op weg is, behalve zij. “Het is alsof ik sta te kijken naar de overkant waar iedereen doelen nastreeft en behaalt die bij het volwassen worden horen”, vertelde ze eerder over de song. De gitaarklanken bedruipen haar zachte stem excellent. Ook Hou Het Rustig bewandelt een soortgelijk muzikaal pad, boordevol jazz. Bovendien mengen saxofoonklanken zich steeds explosiever in het debat, maar vooral de hypnotiserende vocalen koppelen je even los van de zwaartekracht.
Dat van Manen een woordmagiër is, bewijst ze op titeltrack De Diepte In. Als een eigenzinnige combinatie van MEROL en Eefje de Visser experimenteert ze subtiel met verschillende toonhoogtes, geluidsterktes en emoties in haar stem – ze doet naar adem happen. “Duik achterover uit in je woorden en je stem / Als ik een zwembad ben”, zingt ze in het verslavende refrein. Toch mocht deze – naar het einde toe – nog iets explosiever klinken.
Inspiratie voor de plaat kreeg Eva toen ze op reis was in Kaapverdië. “Daar zag ik voor het eerst de oceaan. Niet de Noordzee zoals wij die kennen, maar een magische, krachtige oceaan die veel sterker is dan wij ooit zullen zijn”, legt Eva uit, “dat relativeerde ook mijn hoofdelijke denken, en sprak vooral mijn gevoel aan. Het magische, het adembenemende angstaanjagende dat je overkomt. Dat was het beginpunt van het album.”
De oceaan relativeerde haar stress. “Jarenlang sliep ik slecht omdat ik ‘s avonds piekerde over gesprekken die ik de volgende dag moest voeren. Ik repeteerde dan in mijn hoofd alle mogelijke uitkomsten van gesprekken. Nee dit. Nee dit. Nee dit. Dat maakt me tot de kunstenaar die ik ben, maar het is ook gevaarlijk. Hoe hard je ook piekert en maalt, met deze hoofdelijke voorbereiding kom je er niet. Het levert niet minder stress op. Ik bevroor nog steeds. Zo vaak ben ik geneigd om te doen wat de ander wil. Ik kon vaak niet zeggen wat ik wou, wat mijn overtuiging was en wat mijn grens was. Omdat ik bang ben. Toen realiseerde ik me dat het veel sensitiever is. Veel meer tegelijk. Niet één uitkomst. Niet één absoluut antwoord. Wie we zijn, heeft veel kanten. Onze mening, maar ook onze gevoelswereld.”
Waar Eva in excelleert is om haar teksten om te toveren tot een muzikaal gevoel. Luister maar eens naar Relatief. Daar vertaalt ze de tekstuele boodschap van relativering naar een amberkleurige song. Dat doet ze onder meer dankzij de hulp van jazz- en popmuzikanten zoals Xander Vrienten, Rory Ronde, Kick Woudstra, Jordy Kalfsvel en Floris van der Vlugt. Toch klinkt niet alles even geslaagd. Zo zijn we matig enthousiast over Regenpak. Een song die punch mist en snel vergeten zal worden. Eigen Paradijs daarentegen, een rapexperiment, kon ons bij een eerste luisterbeurt niet bekoren, maar maakte na meerdere luisterbeurten vooruitgang.
Op De Diepte In heeft Eva een verhaal te vertellen. Het is Nederlandstalige muziek met een boodschap, zonder naar kleinkunst te neigen. Een pad dat ook Eefje de Visser verkent. De Diepte In is feest der taalmagie met eigen hoogtes en dieptes. Al bij al een geslaagde tweede plaat.