Op Netflix kan je sinds woensdag kijken naar het nieuwe Crime Scene: The Vanishing at the Cecil Hotel. Hoewel de documentaire in het rijtje van true crime-titels lijkt te passen, blijkt dat niet helemaal zo te zijn.
Spoiler alert: lees niet verder, indien je de serie nog gaat bekijken.
De verdwijning van de Canadese Elisa Lam beroerde in 2013 het internet. Dat kwam niet alleen door haar verdwijning, maar vooral door het mysterieuze filmpje die de LAPD op het wereldwijde web losliet. Vier minuten lang duurt de video opgenomen door een bewakingscamera in een lift van het Cecil Hotel in LA. Daarin is te zien hoe Lam nerveus op alle knoppen duwt, angstig rond zich kijkt en met een gesprekspartner buiten de lift lijkt te converseren. De hele tijd blijft de lift onbewogen staan, hoe hard ze ook op alle knoppen duwt.
Pas als ze uit beeld verdwijnt, sluiten de deuren van de lift. Het mag dan ook geen wonder zijn dat documentairemaker Joe Berlinger (Conversations with a Killer: The Ted Bundy Tapes) zich voor zijn nieuwste Netflix-documentaire aan dit internetmysterie wou wagen. Zonder context lijkt het filmpje recht uit een horrorfilm te komen.
(Lees verder onder de video.)
Ook het internet pijnigde zijn gezamenlijke grijze hersenmassa aan het analyseren van iedere frame van dit moderne mysterie. Werd Elisa Lam gevolgd door iemand? Stond er iemand in de gang? En waarom vertrok de lift niet? Internetspeurders ontdekten zelfs dat gedeeltes eruit geknipt werden en bepaalde momenten vertraagd werden afgespeeld. Had de LAPD of het hotelmanagement iets te verbergen?
Op bijna alle vragen geeft Crime Scene: The Vanishing at the Cecil Hotel een antwoord. Berlinger vroeg de betrokken politie-inspecteurs, de voormalige hotel manager, historici en internetspeurders om antwoorden en kreeg die in (bijna) alle gevallen ook. De reeks toont dan ook vooral aan, hoe hard we ons kunnen laten (mis)leiden door het internet. Hoe goedbedoelende internetspeurders van Lam een groter mysterie maakten, dan haar verdwijning werkelijk was.
Paranormaal? Biologisch wapen?
Vooral in de derde aflevering nemen de complottheorieën een hoge vlucht. Was Lam een biologisch wapen om daklozen uit te roeien? Waren er paranormale verschijnselen aan de gang in het Cecile Hotel of had een boekenwinkel met de – in dit geval jammerlijke – naam The Last Bookstore er iets mee te maken? Neen, maar Berlinger weet het voor de kijker bijna aannemelijk te maken. Gek toch, hoe goed complottheorieën werken? Want wij mensen gaan steeds op zoek naar logische verbanden. Want het kan toch niet dat een 21-jarige vrouw plotseling verdwijnt? Nog meer waarschuwingslampjes gaan knipperen, wanneer je weet dat het Cecil Hotel een heleboel daklozen, ex-gevangenen en ander gespuis huist. Een jonge vrouw die op het verkeerde moment op de verkeerde plek was?
Al is dat – waarschijnlijk – niet de realiteit. Lam leed aan een bipolaire stoornis. Toxicologisch onderzoek toonde aan dat ze tijdens haar verblijf in LA haar medicijnen nauwelijks nam, waardoor ze hallucineerde en in een psychose terechtkwam. Het ging zover dat ze in een watertank op het dak van het hotel dook, onbewust over het feit dat ze er nooit meer uit zou geraken.
Het is daar waar Crime Scene: The Vanishing at the Cecil Hotel tekortschiet. Er was helemaal geen koelbloedige moordenaar aan het werk, maar er gebeurde wel een triest ongeval. Vier afleveringen lang rekt Berlinger de zoektocht naar de waarheid, een zoektocht naar meer. Terwijl er eigenlijk gewoonweg een persoon in mentaal noodweer leefde. Geen afgrijselijke moord, maar de dood van Elisa Lam blijft een droevig (en vermijdbaar) verhaal.
Denk je aan zelfdoding en heb je nood aan een gesprek, dan kan je terecht bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via www.zelfmoord1813.be. Bij Tele-Onthaal kan je terecht voor een gesprek op het telefoonnummer 106, of via chat op tele-onthaal.be. Jongeren kunnen terecht bij Awel op telefoonnummer 102, of via chat op awel.be.