De Amerikaanse indierockgoden losten vandaag hun nieuwe langspeler I Am Easy To Find. Met acht albums op de teller – waaronder topplaten Boxer, Trouble Will Find Me en Sleep Well Beast – mogen Matt Berninger en de broers Dessner & Devendorf zich tot de absolute top van de indierock rekenen. De verwachtingen lagen dan ook hoger dan ooit voor hun nieuwste release.
Wie een exacte verderzetting van hun bestaande werk verwacht, is er alvast aan voor de moeite. Critici hebben het over een stijlbreuk, anderen over een verfrissende, nieuwe wind die de New-Yorkse band naar een nog hoger niveau tilt. The National zocht voor deze plaat versterking bij een hoop vrouwelijke collega’s. Onder andere Sharon Van Etten, Lisa Hannigan en Mina Tindle zijn verantwoordelijk voor die ommekeer. Ook Gail Ann Dorsey, de Amerikaanse bassiste en zangeres die 10 jaar lang samenwerkte met David Bowie, verovert haar plek op I Am Easy To Find. Zelfs het Brooklyn Youth Chorus blijft niet achterwege.
Toch slaagt The National er voor een stuk in hun oprechte authenticiteit te bewaren. Singles You Had Your Soul With You en Light Years slepen ons met gemak mee in het herkenbare oeuvre. Die laatste laat ons mijmeren en is een flinke knipoog naar I Need My Girl van de plaat Trouble Will Find Me. De stevigste drums vinden we bij Rylan, een nummer dat ons door live optredens al lang niet meer onbekend in de oren klinkt.
Berninger naar de achtergrond
In verschillende nummers wordt Matt Berninger naar de achtergrond verdrongen en vervangen door felle vrouwenstemmen. Hey Rosey en The Pull Of You worden bijna volledig overgenomen door Gail Ann Dorsey en Lisa Hannigan. Slecht kunnen we het zeker niet noemen, maar zonder Matt’s tedere stem op de voorgrond voelt het aan alsof er iets ontbreekt. Precies thuiskomen zonder écht thuisgevoel.
Dust Swirls In Strange Light schudt ons meteen wakker. De chorale stemmen in het begin van het nummer voelen vreemd aan. Deze leunt zonder twijfel het minst aan bij wat we van de indierockers gewend zijn, als het zelfs al in de buurt komt. Ook So Far So Fast en Hairpin Turns voelen niet helemaal vertrouwd aan. Die laatste komt er niet helemaal door en blijft wat op de oppervlakte drijven. Not In Kansas kan ons daarentegen wel bekoren. Berninger zet het nummer met zijn lage stem heerlijk in. Na een paar minuten wordt hij opnieuw bijgestaan door orkestrale stemmen, al zijn die hier wel op hun plek.
I Am Easy To Find ontbreekt dan weer aan pit. Zonder gitaren, stevige drums of Matt’s licht dronken stem, verliezen we nogal snel onze aandacht. Oblivions, Roman Holiday en Quiet Light zorgen ervoor dat we toch nog een goed gevoel overhouden aan een eerste luisterbeurt.
We vatten het samen als onwennig en niet helemaal herkenbaar, maar ook verfrissend en verrassend. Geef ons wat tijd om te wennen aan 16 gloednieuwe nummers en we zijn weer helemaal mee. Wie de indierockers deze zomer aan het werk wil zien, kan op vrijdag 16 en zondag 18 augustus terecht in Kiewit.